Libido to pojęcie odnoszące się do popędu i ogólnego zainteresowania seksualnego.
Jest regulowane przez wiele czynników, w tym hormony, neuroprzekaźniki i uwarunkowania psychologiczne.
Przykładowo, poprzednie doświadczenia seksualne mogą powodować przedwczesny wytrysk, jeżeli nie dochodziło do niego w standardowych sytuacjach. Innym aspektem psychologicznym jest częste odrzucenie ze strony partnera oraz odmowa, które przekładają się na późniejszy brak zainteresowanie i znikomą satysfakcję po seksie.
Związek między libido a biohackingiem można zatem rozważać z kilku perspektyw. W kontekście biochemii nawiązuje do biologicznych mechanizmów, które regulują pożądanie w zależności od interakcji substancji chemicznych w organizmie.
Co wpływa na libido?
Optymalny popęd seksualny występuje przy odpowiednim balansie testosteronu, estradiolu i prolaktyny, prawidłowym funkcjonowaniem układu nerwowego oraz zdrowym poziomem stresu.
Kluczowym hormonem związanym jego regulacją libido jest między innymi testosteron. Jednak nie jest to jedyny czynnik wpływający na popęd seksualny. Inne parametry, takie jak estrogen, progesteron, prolaktyna, a nawet hormony tarczycy, także odgrywają rolę w regulacji pożądania.
Wpływ na libido ma również układ nerwowy. Neuroprzekaźniki, a zwłaszcza dopamina, serotonina czy noradrenalina, wpływają na odczuwanie przyjemności, satysfakcji i pobudzenia.
Dopamina jest szczególnie ważnym neurotransmiterem związanym z nagradzaniem i motywacją, wpływając na podtrzymywanie zainteresowania seksem. Jest jednym z kluczowych neuroprzekaźników zaangażowanych w regulację popędu i ściśle wiąże się z odczuwaniem przyjemności, nagradzaniem i motywacją.
Dopamina a problemy seksualne

Rola dopaminy obejmuje kilka ważnych aspektów:
- Wzrost poziomu dopaminy w odpowiedzi na przyjemne bodźce, w tym seksualne, skutkuje pozytywnymi uczuciami i wzmocnieniem zachowań, takich jak pożądanie.
- Zwiększa motywację do osiągnięcia celów i zaspokojenia potrzeby seksualnej. To uczucie “chęci” lub “pragnienia” jest związane z prawidłowym wydzielaniem dopaminy.
- Podczas podniecenia i stymulacji seksualnej, mózg może uwalniać więcej dopaminy, co przyczynia się do wzrostu odczuć przyjemności i pobudzenia.
- Pomaga ona w koncentracji uwagi, więc w kontekście seksualnym pozwala skupić się na bodźcach związanych z aktywnością seksualną.
Wpływ dopaminy na problemy seksualne jest ważnym obszarem badań neurobiologicznych i psychologicznych. Większość z nich sugeruje, że np. przedwczesny wytrysk ma złożoną etiologię, a w kontekście neurochemii jest właśnie związany z poziomami neuroprzekaźników.
- W badaniach związanych z przedwczesnym wytryskiem zaobserwowano związek ze zmniejszonym poziomem serotoniny w pewnych obszarach mózgu. To neurotransmiter znany ze swojej roli w regulacji nastroju, emocji i kontroli impulsów. Niski jej poziom może wpływać na skrócenie okresu wytrysku, co przyczynia się do przedwczesnej ejakulacji.
- Wzrost poziomu dopaminy wpływa na emocje, motywację i przyjemność. W kontekście przedwczesnego wytrysku nadmierne stymulowanie układu nagrody, w którym dopamina odgrywa rolę, może wpłynąć na przyspieszenie ejakulacji. Nadmierna podatność na nagrodę i przyjemność jest związana z przyspieszonym wytryskiem.
Okazuje się także, że osoby charakteryzujące się wysokim poziomem dopaminy lub niską wrażliwością na ten neurotransmiter, będą naturalnie odczuwały niskie pożądanie, zainteresowanie seksualne i satysfakcję po seksie.
Biochemia to nie wszystko
Związek między biochemią a libido jest niezwykle skomplikowany i może być różny dla różnych osób. Czynniki genetyczne, a nawet aspekty psychospołeczne, takie jak przeżycia emocjonalne, również odgrywają tu rolę.
Pamiętaj więc, że właściwe zdiagnozowanie swoich dolegliwości może być czasochłonne, długotrwałe i problematyczne. Rzetelne badanie poziomu neuroprzekaźników jest obecnie niemożliwe, więc to bardzo często metoda prób i błędów, zanim odkryjesz i rozwiążesz przyczynę problemów, z którymi możesz się zmagać.